Machu Picchu y mucho mas

In het huis van mijn ouders hing altijd een foto van de Inca-ruines van Machu Picchu, met in het midden een rode helicopter. Mijn vader (of moeder?) had de foto dertig jaar geleden gemaakt, toen zij er waren, en het heeft altijd een soort van aantrekkingskracht op me gehad. Daar wil ik heen! En nu, na al die tijd dromen van de verloren 'gouden stad', ben ik er geweest! En het heeft me niet teleurgesteld. Het is een indrukwekkende stad: de inca's wisten ongelooflijk veel over sterrenkunde, hadden een geweldige architectuur en infrastructuur. Maar het grappige is, dat het helemaal niet zo ontzettend lang geleden is dat deze (nooit afgemaakte) stad gebouwd werd: zo'n 500 jaar geleden. De universiteit van Cambridge is nog ouder.
Ik ben er heen gegaan via de vierdaagse 'Inca jungle trek'. (De echte Inca-trail is al maandenlang volgeboekt.) We waren met een grote, maar supergezellige groep mensen van 20 tot 30 jaar. Met de naam: Rolling Balls... Mountainbiken, ziplinen (aan een touw van de ene naar de andere berg sjezen), in de warmwaterbronnen, en natuurlijk wandelen. We hadden prachtig uitzicht: door de jungle, in de bergen, langs de rivier (waar we in hebben gezwommen), sneeuwtoppen en papaya-bomen. Intussen vertelde de gids over alle verschillende planten en fruitbomen in de jungle, inclusief de coca-plant.
Op de vierde dag zijn we om kwart voor vier opgestaan, om in het donker een uur lang de trappen naar Machu Picchu op te lopen. Na een interessante tour door de oude inca-stad, hebben we de Machu Picchu berg beklommen. Een klim van meer dan anderhalf uur, met louter treden... En dan zijn die vier trappen die ik dagelijks op en af moet om thuis te komen ineens een eitje. Toch was de klim naar de berg meer dan de moeite waard. Wat een uitzicht!

In het vorige verslag was ik in Arequipa. Ik wilde eigenlijk na een dag verder reizen, maar ik vond het zo'n fijne stad, dat ik er nog twee dagen langer ben geweest, en de tijd heb doorgebracht met een Canadees meisje, Sierra. Naar het klooster van Santa Catalina (een soort stad in een stad), en naar het museum van de mummie Juanita, die ergens op een berg bij de stad is gevonden. Verder ook nog Peruaanse kookles in het hostel gehad: superleuk. Eerst naar de markt om boodschappen te doen, en vervolgens een aantal typische Peruaanse gerechten gemaakt: papa rellena (gevulde aardappel), ceviche (rauwe vissalade) en een warme drank van quinoa, een soort graan.

Vervolgens: op naar het Titicacameer! Het hoogste bevaarbare meer ter wereld. Na een halve dag in Puno (Peruaanse kant van het meer) ben ik naar Copacabana gegaan, net over de grens in Bolivia. Hier ben ik vooral opgetrokken met een Duitse jongen, Daniel. Het was toevallig het feest van de heilige maagd van Copacabana, waarbij duizenden Peruanen en Bolivianen naar het dorpje trekken om van alles te laten zegenen. Het was geweldig om dit mee te maken, er middenin te zitten. Zo zagen we een ritueel waarbij een auto werd gezegend, met slingers, wierook, en, heel belangrijk: bier! Mensen stonden urenlang in de rij om bij een bepaald heilig beeld van een kikkerbek (boca del sapo) te komen, om daar, jawel, een fles alcohol op kapot te gooien. 's Avonds was er een feest op een plein met een Boliviaanse boyband (te grappig) en geweldig vuurwerk. Het voelde een beetje als Oud en Nieuw: het was koud, er was vuurwerk, en met alle zegeningen begon er als het ware een nieuw jaar.
In het Titicacameer ligt Isla del Sol: een prachtig eiland, maar vooral, met geweldig uitzicht op besneeuwde bergtoppen. Daniel en ik zijn eerst met de boot naar het noorden van het eiland gegaan, om vandaaruit (via niet zulke interessante ruines) naar het zuiden te wandelen. Wow. Onbeschrijflijk mooi. We hebben gelogeerd in een hostel met het mooiste uitzicht ooit op het meer en de bergen. En dat voor minder dan vier euro. (Foto's op m'n facebook.) Ik heb een uur lang alleen maar op het terras van het hostel gezeten en gekeken naar het uitzicht. En 's nachts sterren kijken. Ik geloof dat ik nog nooit zoveel sterren bij elkaar heb gezien, en de melkweg! Prachtig.

Nu ben ik in Cusco. Een heerlijke stad om een beetje in rond te slenteren. Morgen ga ik naar de Valle Sagrado (heilige vallei), om daar nog meer inca ruines en oude stadjes te bezoeken. Ben benieuwd. Daarna nog een dagje shoppen in Cusco en terug naar Lima. Wat gaat de tijd toch snel.

Veel liefs, vanuit een prachtig Peru, Tomoko