Bienvenida en Guatemala

Hola!
Wat een land! En wat een reis ook. Ik weet niet zo goed waar ik moet beginnen. In deze laatste 24 uur is er zo veel gebeurd! Het begon allemaal op Schiphol. Behalve dat de reis erg lang was, ik moest drie keer overstappen, ging het verder allemaal goed. Maar ik zou Tomoko natuurlijk niet zijn, als ik niet iets over het hoofd had gezien.
Een goed begin is het halve werk, is het spreekwoord, maar wat nu als het geen goed begin is? Kun je dan maar beter meteen stoppen? Dacht het niet! Ik heb me voorgenomen te bewijzen dat mocht het in het begin niet helemaal zo gaan als je had gehoopt, dat het daarna alleen maar veel beter kan gaan!
Ok, je begrijpt wel, m´n begin was niet helemaal goed. Ik wilde namelijk inchecken, en wat zegt die mevrouw achter de incheckbalie: je hebt geen visum voor langer dan 180 dagen, en je retourvlucht is wel later, dus zo kun je niet vliegen. Pardon? Ik was van plan om elke drie maanden het land uit te gaan, maar voor Iberia is dat geen bewijs dat je niet langer dan 90 dagen in het land zit, dus kon dat niet. Oftewel, ik moest mijn retourvlucht omboeken. Nu heb ik een ticket waarbij m´n terugreis gratis een keer gewijzigd kan worden. Maar de domme doos achter de ticketservicebalie kon mijn code van het ticket niet vinden, en vertelde me doodleuk dat het reisbureau mijn retourticket moest wijzigen. Maar gezien het half zes sochtends was, kon dat niet, en kon ik dus niet die dag vliegen. Tenzij ik een enkele reis naar een ander land zou kopen. Een andere dag vliegen zat er niet in, want alle vluchten tot maart zaten vol. Dus dan maar een ticket naar Costa Rica: 610 euro! Auw. Pappa was in alle stress van die veel te vroege ochtend zo lief om z´n creditcard te trekken (terwijl ik mezelf wel 1000 keer op m´n kop kon slaan dat ik zo stom was geweest) en de domme doos begon alles te regelen. Net voordat we echt zouden betalen, vroeg ze toch nog even aan haar collega of die nog een andere oplossing wist. En wat bleek: zij kon mijn retourvlucht wel gewoon gratis wijzigen! Inmiddels is mijn vader dus niet 610 euro, maar wel een kilo lichter. Dus na uitgezwaaid te zijn door mijn hele familie (dank jullie wel!) stond ik daar: op weg naar Guatemala!
Trouwens, de douane heeft nooit naar mijn retourdatum gevraagd, dus ik vraag me af of al dat gestress nodig was geweest...
In Guatemala aangekomen, stond daar een heel ontvangstcommittee op mij te wachten! Alle vrijwilligers van Upavim, de organisatie waar ik ga werken, kwamen mij ophalen. Het volgende moment zat ik in de pickup, rechtstreeks naar de sloppenwijk van Guatemala. Het gebouw daar is geweldig. En het uitzicht des te beter! Maar dat vertel ik later nog wel. En de mensen zijn ook super, het was een erg gezellige eerste avond met een speciaal welkomstmaal(tortillas, frijoles, guacamole, tomaten, en gebakken banaan) en Skip-bo.
Nu zit ik in Antigua, waar ik eerst Spaanse les ga volgen. Ben benieuwd. Morgen mijn eerste les!
Adios!