Zon, zee, zand en Maya-ruïnes

Hola chicas y chicos,

Eindelijk tijd om wat te schrijven... Alleen reizen is echt onmogelijk. Ok, even afkloppen, maar serieus, als je alleen reist en een beetje openstaat voor andere mensen, dan kom je zo ongelooflijk veel mensen tegen. Ben nu alweer bijna een week aan het reizen door Mexico, dit keer het schiereiland Yucatán, aan de Caribische kust. En je kunt zeggen wat je wil, maar als je voor een goede strandvakantie gaat: dan raad ik absoluut Mexico aan!

Maar nog even over Upavim – ik raak maar niet uitgepraat. Mijn laatste dag was super. Ik ging ´s avonds met de nachtbus, dus had ik de maandag de hele dag de tijd om rustig afscheid van de kinderen te nemen, nog even bij de lessen in Reforz binnen te hoppen en m´n tas in te pakken. Nouja, dat laatste moest natuurlijk toch nog heel snel in het laatste half uurtje gebeuren, omdat ik weer veel te veel had zitten kletsen met de vrouwen en kinderen.
In ieder geval, ´s ochtends ben ik bij Yesun langs geweest, omdat hij ´s middags naar school gaat. Zijn nieuwe spijkerbroek die ik hem (namens Veerle) heb gegeven, was natuurlijk veel te groot, maar het stond hem geweldig. Ook zijn kleine broertje Alberto was er. Wat eigenlijk niet de bedoeling was, want die moet naar school, maar op de een of andere manier gaat hij niet meer zo vaak. Hun grote broer Marlon is nu de baas in huis, en dat is eigenlijk niet veel goeds. Ik hoorde trouwens wel dat hij uit de bendes is, en nu bij de kerk zit, hopelijk is dat waar. Ik heb hem nog maar eens op het hart gedrukt dat zijn broertjes elke dag, maar dan ook echt elke dag naar school moeten...
Toen ik ´s middags bij Reforzamiento naar binnen kwam, om nog even te kijken en gedag te zeggen tegen de kinderen, vond ik daar Ismael met een lege blik in zijn ogen. ´Wat ben je aan het doen?´ vroeg ik hem. Maar hij antwoordde niet. ´Ben je verdrietig?` ´Nee.` Ik begreep het niet, totdat ik van een ander meisje ineens een kaartje in m´n hand kreeg gedrukt met: `Kom snel terug, seño Tomoko, ik hou heel veel van je´ (dat schrijven ze altijd allemaal). Waren ze allemaal kaartjes voor me aan het maken! Zooo schattig! Ik was nog geen twee weken bij Upavim geweest en ik kreeg van alle kinderen een kaartje en later nog een grote poster met de handafdrukken van de kinderen! De vorige keer dat ik weg ging had ik helemaal niks gekregen omdat het vakantie was, en dat was een beetje een teleurstelling, maar wow, dit maakte echt alles goed. Nu zeul ik dus de rest van mijn vakantie met een poster rond, haha.

Na Guate ben ik in een keer, recht door Belize, naar Mexico gegaan: Tulum. Daar heb je ruines, en strand: wow! Ik heb nog nooit zo ongelooflijk helder water gezien. En blauw dat het is. Het strand is volkomen wit, en de palmbomen maken dit stukje Mexico helemaal af. Wat een vakantiegevoel. De ruines, waar ik een gratis tour had gekregen van een gids omdat het nog maar een uur open was en ik heel charmant kan glimlachen (haha), waren op zich niet zo heel bijzonder, maar het uitzicht maakte alles goed. Mooie Maya-ruines en een turquoise zee, wat wil je nog meer? M`n dagen in Tulum heb ik doorgebracht met Diego, een El Salvadoriaan die vanuit Guatemala als tourgids in de Mayawereld werkt, en een Israelisch stel: Shani en Lior. Erg gezellig dus.
Vervolgens door naar Isla Mujeres, een soort beachresort-eiland tegenover Cancun. Het strand is even prachtig en ik heb een snorkeltour gedaan. Werkelijk: alsof je in een aquarium met bijzondere tropische vissen zwemt! Ongelooflijk. En ´s avonds in het hostel aan de `beach bar` lekker in het zand zitten kletsen met Australiërs, Duitsers, Engelsen, Noren, en een enkele Mexicaan...
Nu ben ik in Valladolid, meer landinwaarts. Ben met een Italiaan die zijn halve leven in Engeland heeft gewoond en nu in Australië woont, naar de Mayaruines van Chichen Itzá geweest. Ik geloof dat ik een beetje ruine-moe ben geworden, maar het was toch zeker de moeite waard. Erg interessant hoe dat allemaal met de Mayakalender enzo zit.

Morgen ga ik naar een cenote – soort grot-achtig iets waar je in kunt zwemmen – en daarna door naar Mérida. Vervolgens terug naar Mexico-stad, want ik heb nog maar een klein weekje, en dan vlieg ik alweer naar Nederland.

Hopelijk kunnen jullie een beetje genieten van de zomer. Ik geniet in ieder geval driedubbel...

Heel veel liefs, Tomoko xx