Veel feest

Lieve allemaal,

Toen Merel weer was vertrokken naar Nederland, bleven alleen Bieke, Goyo en ik op het dak over. Anne, Sammy en Nele zaten al een maand in Europa, en Madeleine en Michele waren ook vertrokken naar de Verenigde Staten.
Aan Bieke en mij de taak om Reforzamiento draaiende te houden. En gezien Reyna ons af en toe zomaar in de steek liet, stonden we er vaak met z´n tweetjes voor.
Sja, als je dan in je eentje voor vijftien schreeuwende kleuters zit, dan besef je je wel dat het heel erg prettig is om met voldoende vrijwilligers te zijn.
Gelukkig kwam er na drie hectische weken versterking: allereerst is Veerle weer terug op het dak (!), en twee dagen later kwam er een nieuwe Belgische vrijwilliger: Bram. Nu zit ik hier dus met drie Belgen… Jullie begrijpen natuurlijk wel dat ik Nederlandse hulp nodig heb, want anders ga ik ook nog zeggen dat ik een tas koffie wil. Of dat ik een foto ga trekken…
De laatste weken hebben we vooral veel feest gehad. 15 September is Día de la Independencia (Dag van de Onafhankelijkheid) en dat wordt hier een week lang gevierd. Alles is in de kleuren van de Guatemalteekse vlag, blauw en wit. Het is als een soort verplichting om de hele school vol te hangen met die kleuren en verder de andere nationale symbolen: de Monja Blanca (bloem), de Ceiba (boom), de Quetzal (vogel) en de Escudo (het wapen van Guatemala). De voorafgaande week waren er allerlei festiviteiten op de scholen. Waarvan de belangrijkste een soort ´miss-verkiezingen´ is. Die kinderen die verkozen zijn tot bijvoorbeeld Niña Monja Blanca, zijn prachtig gekleed, in een soort trouwjurkje. Nogal overdreven natuurlijk, als je je bedenkt dat je in de sloppenwijken zit…
Het volkslied luidt bij elk begin van een activiteit (en dat duurt zeven minuten!) en op de deur van Reforzamiento stond: Feliz Cumpleaños Guatemala. De Guatemalteken zijn trots op hun land.
Op de vrijdag nadat Veerle en Bram waren aangekomen, was Reyna jarig. We wilden eens een keertje een ander feestje dan normaal, en hebben dus (CISV´ers opgelet) een soort Nederlandse spelletjesdag in elkaar gedraaid. Dat hield in: koekhappen, spijkerpoepen, zaklopen, meelhappen en een aantal andere estafettes. Altijd succes natuurlijk…
Die zondag daarop, 1 oktober, was het Día del Niño (Dag van het Kind) en dat moest maandag gevierd worden. Dit keer een typisch Guatemalteeks feestje, met piñata´s en danswedstrijden. Toch blijft het fantastisch te zien hoe die kinderen, en dan vooral jongens, echt heel hard hun best doen op het dansen. Later op de middag hadden we een spectaculaire voorstelling van Billy, Mono, en een aantal andere jongens van Caja Ludica. De kinderen, en wij ook, waren echt onder de indruk van hoe zij jongleerden met zeven kegels, trucs deden met de diabolo, op de stelten dansten… Het mooie vond ik vooral hoe die kinderen daarbij betrokken werden. Het was duidelijk niet alleen droge kunstjes laten zien, maar voornamelijk animeren. ´s Avonds hebben we afgesloten met een verjaardagsfeestje van Billy op het dak, wat supergezellig was, met al die rare malloten van de Caja.
Afgezien van al deze feestjes, ben ik de afgelopen weken ook vaak op stap geweest. Met Bieke heel gezellig een aantal uitjes gemaakt (Antigua, Amatitlan, Chiché ) en dit weekend met Bram naar Lago de Atitlan, want die wilde dat graag zien.
Verder heeft Bieke ook nog de ´Feria de la Salud Sexual´ georganiseerd. Een soort interactieve informatie-ochtend over de ´seksuele gezondheid´, waarbij vijf thema´s aan de orde kwamen: AIDS en SOA´s, mensenrechten, drank en de gevolgen hiervan in het familieleven, voorbehoedsmiddelen en ´de eerste relatie´. Dit soort onderwerpen blijft in Guatemala toch nog een taboe. Veel mensen weten niet dat ze condooms moeten gebruiken als ze geen kinderen willen, en dat uit zich dus in wéér zwanger zijn van een aan alcohol verslaafde man... Iets wat in deze wijk een veel voorkomend fenomeen is. Goed dat er veel mensen waren komen opdagen, hoewel de mensen die het het meest nodig hebben misschien wel thuis in de ontkenningsfase zitten. In januari (of misschien eerder) komt er een vervolg hierop, met een soort kermis met informatiestandjes en dergelijke.
Nu begint het einde van het schooljaar te naderen. Om niet te zeggen, deze week is de laatste week. De kinderen zijn superdruk, echt niet te houden. Ze zijn duidelijk toe aan vakantie.
Aan het eind van de maand begint het zomerprogramma. Dat zijn zes weken van verschillende activiteiten zoals sport, spel en theater. Ben erg benieuwd hoe dat zal zijn. Heb er veel zin in!
Tot de volgende keer maar weer. Liefs, Tomoko xx

PS: Excuses dat jullie zo lang op dit bericht hebben moeten wachten.
PS2: Voor alle duidelijkheid: ik ga op 9 januari 2007 terug naar Nederland.